Een schitterende thuiswerkdag
Ha Marko,
De tram die piepend door de bocht gaat, de fietsers die in een stroom voorbijkomen, de dakloze die zoekt naar oogcontact en soms ook vindt, de duiven op het trottoir, de jongen die uit een winkel komt en zijn meisje omarmt. De stad is continu in beweging, lokt en volgt, en is nu vrijwel tot stilstand gekomen.
Ik durf het bijna niet te zeggen, maar wat is het mooi. De strakblauwe lucht boven de oude huizen, de rust op straat, de verstilling in alles wat ooit bewoog. Elke grote verandering scherpt de zintuigen. Ineens ruik je de bloesem, hoor je de wind en zie je de gelaatsuitdrukking van iedere voorbijganger.
In werkelijkheid zit ik binnen, op een snelle wandeling naar de supermarkt na. Laptop opengeklapt, zo nu en dan een meeting en puur op zelfdiscipline werken aan projecten, die zonder collega’s toch net even minder aantrekkelijk zijn. Hoe kun je genieten van prachtige dagen als het coronavirus zich dagelijks vermenigvuldigt en een voor een mensen wegneemt? Als zorgverleners onverantwoorde risico’s nemen om anderen te redden? Je moet werken, je moet door, dat is wel het minste dat je kunt doen.
Die prachtige dag is een schittering in een modderplas.
Groet!
Robin
Robin is Creative Lead bij Fabrique. Lees ook het antwoord op deze brief van collega Tech lead Marko Kruijer.