Working in The Big Apple - part II
“Goed nieuws! Er blijkt in het Eidra gebouw tóch plek voor mijn fiets. In een soort kast.” Lees de belevenissen van onze Jeroen van Erp vanuit NYC.
Je moet je fiets wel eerst een paar trappen op sjouwen, maar hey, hij staat wel lekker droog dan. En dat is nodig want sinds eind vorige week is het gaan regenen en miezeren en werd het aanzienlijk kouder hier in the Big Apple. En guess what? De New Yorkers gingen helemaal uit hun bol want het had daarvoor al twee weken niet geregend, en dat is niet goed voor het stof in de stad. Wat ik ook fascinerend vind: van alle mensen in het gebouw ben ik de enige op de fiets. Mijn fiets heeft de kast voor zichzelf.
The Wizard's Hat
Vorige week heb ik een hele inspirerende rondleiding gehad van Francine Houben in de vernieuwde New York Public Library. Mecanoo heeft bijna 10 jaar gewerkt aan de verbouwing van de oude bibliotheek aan 5th avenue en een totale remake gedaan van het recentere gebouw aan de overkant. Dat staat inmiddels bekend als ‘The Wizard's Hat' vanwege een nieuwe karakteristieke kopergroene opbouw die iets weg heeft van een tovenaarshoed. Officieel heet het de Stavros Niarchos Foundation Library (SNFL) en het is een nieuwe generatie bibliotheek voor alle New Yorkers, met speciale faciliteiten voor jongeren, volwasseneducatie en bedrijven.
Interessant overigens om te horen hoeveel moeite het heeft gekost om het begrip public inhoud en betekenis te geven in zo’n traject, terwijl het zelfs in de naam van de organisatie zit. Zo is het een interessante observatie dat eigenaarschap over de verlichting, een basiselement voor de beleving, in een publiek gebouw ontbreekt. Dus is het licht in de ene gang te fel, in de andere zie je geen hand voor ogen en lampen kunnen ook zomaar verkeerd hangen. Niemand kan erop worden aangesproken tot ergernis van de architect. Dit deed me denken aan een fundamenteel probleem ten aanzien van publieke ruimtes: eigenaarschap en regie om de beleving optimaal te maken en te houden gedurende de tijd ontbreken in de meeste gevallen. Maar als dat eigenaarschap wel genomen wordt, zoals hier in New York op de High Line, dan ziet het er niet alleen top uit maar genereert het ook sociale cohesie.
Verder mooi om te zien hoe op mondiaal niveau de rol van bibliotheken verbreedt, zo ook hier in New York. Natuurlijk doen de boeken er nog steeds toe, maar het is ook een plek waar je rustig kan studeren, mensen kan ontmoeten, (educatie)programma’s kan volgen, lekker buiten kunt lunchen op de bovenste verdieping en nog heel veel meer. En heel belangrijk: dat alles voor een zo breed mogelijke groep van de samenleving.
All I (don’t) want…
Als je voor wat langere tijd in zo’n stad rondhangt, dan gaan je ook hele andere dingen opvallen. Wat weer leidt tot tips. Mijn allerbelangrijkste tip voor de mensen die deze dagen nog plannen om naar New York te gaan, gaat over Mariah Carey. Mocht je een enorme hekel hebben aan All I want for Christmas is you...GA DAN NIET NAAR NEW YORK! Waar je ook bent, of het nou een winkel, warenhuis is of op straat; overal hoor je deze oorwurm in de meest bizarre varianten voorbij komen. De kerstgekte begint in Amerika al begin november. Ik ben ook nog drie dagen naar LA geweest. Lekker zonnetje, relaxte sfeer, maar ook daar is het al volop kerst met heel veel nepsneeuw, inclusief Mariah’s pensioen deun. Er is geen ontsnappen aan, u bent gewaarschuwd.
Dit blog is onderdeel van een serie verhalen. Lees Jeroen ook Jeroen zijn eerste blog Working in The Big Apple - part I en derde blog Working in The Big Apple - part III.